Chorizo
Chorizo is een van oorsprong Spaanse worstsoort die kruidig van smaak en roodachtig van kleur is en een stevige, grove structuur heeft. Een kenmerkend ingrediënt is de pimiento choricero, een paprikapoeder (al dan niet pittig) dat niet alleen zorgt voor de smaak en de rode kleur van de chorizo, maar dankzij de daarin aanwezige etherische oliën ook bijdraagt aan een betere houdbaarheid. Normaal gesproken wordt chorizo vervaardigd van zeer grof gehakt, vettig varkensvlees. Andere belangrijke bestanddelen zijn zout, knoflook, oregano, suiker en eventueel andere kruiden zoals komijn. Chorizo is zowel vers als gedroogd te verkrijgen en in het laatste geval soms ook gerookt. De worst wordt gebruikt als broodbeleg, in stoofschotels meegekookt, gebraden of soms ook gegrild gegeten. Vooral in Spanje bestaan veel (lokale) varianten van de worst. Zo zijn er bijvoorbeeld varianten die gemaakt zijn van het vlees van het Iberische varken (pata negra), of minder vettige en fijnere varianten die onder andere populair zijn voor tapas.
Jamon 100% Iberico Bellota (Pata Negra)
De Jamon Iberico Bellota is een ham gemaakt van 100% raszuiver Iberico varken die vrije uitloop hebben genoten in de Dehesa. Alleen varkens die een strikt dieet van eikels en wilde grassen hebben gevolgd komen in aanmerking voor de classificatie Pata Negra ham. De Spaanse overheid ziet er op toe dat de gestelde kaders voor de productie strikt worden nageleefd. Iberische varkens leven alleen in Spanje. Je herkent ze aan de donkere kleur en de kenmerkende knikoren. Alle varkens die geslacht worden door Domecq worden geboren in de faciliteiten van hun eigen boerderij. Deze is gelegen in de gemeente Castillo de las Guardas in Sevilla. Gedurende hun leven lopen ze vrij rond in de prachtige bergstreek van de Sierra de Huelva in de provincie van Jabugo. Honderd procent natuurlijk en in het wild. De varkens eten in hun leven enkel en alleen natuurlijke producten zoals wilde grassen en eikels. Het vele bewegen en de hoogwaardige voeding zorgt voor een bijzondere vetopslag in en rondom de spiermassa’s.
Queso Manchego
Manchego (of Queso Manchego) is een Spaanse kaas uit de regio. La Mancha, gemaakt van de melk van het schapenras Manchega. De kaas heeft een in Brussel geregistreerde beschermde oorsprongsbenaming en sinds 2007 ook de strengere, Spaanse variant denominación de origen. Manchego is een geperste kaas met een licht pikante en zoute smaak, die na 60 dagen tot twee jaar rijping geconsumeerd wordt, vaak als tapa maar ook verwerkt in gerechten.
Queso Casín
De oudste kaas van Europa komt uit Noord Spanje.
Vroeger lieten de Asturische vrouwen die Casín-kaas maakten, het in de graanschuren rijpen. Om elke familie op zich te onderscheiden, werden ze gemarkeerd met een eigen huistekening. Dat doen ze dmv stempels. Deze stempels geven nog steeds de persoonlijkheid van de vier overgebleven merken weer. Uiteraard zijn ze gevestigd in het geografische gebied dat de beschermde oorsprongsbenaming afbakent: de gemeenten Caso, Sobrescobio en Piloña. De omgeving vormt op een bepaalde manier de persoonlijkheid van degenen die er wonen. Het natuurpark Redes en de omliggende gebieden zijn rustige plekken, met groene landschappen en machtige rivieren, waarin de drukte van de stad niet eens wordt gevoeld. En die rust van de bewoners zie je ook terug in de manier waarop Casín wordt geproduceerd, nog steeds op ambachtelijke wijze en volgens de stappen die eeuwen geleden zijn vastgesteld. De uithardingstijd van het casino is ongeveer twee maanden. Voordien wordt rauwe koemelk ongeveer 45 minuten gestremd en vervolgens uitgelekt – door middel van doeken of rakels – om alleen bij het stremsel te blijven, dat vijf of zes dagen laat rijpen en waarvan de staart wordt verwijderd.
Deze techniek maakt de bereiding van kaas anders dan die van anderen. De rabilar-machine werkt als een soort pers met twee rollen die de eerste massa gevormd met de wrongel verkruimelt. Deze “kruimels” worden met de handen gekneed (alsof ze brood bakken) en er worden een soort piramides gevormd die “gorollos” worden genoemd, die 15 tot 20 dagen worden uitgehard. Maar daar houdt het proces niet op. Zodra de gorollos zijn gerijpt, worden ze ongedaan gemaakt en opnieuw gekneed en gegolfd. Daarna krijgen ze hun representatieve vorm en worden ze gemarkeerd met de tekening die overeenkomt met elke kaasfabriek.